De wet ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme (Wwft) is in Nederland al jaren van kracht. Het is een belangrijke wet die ervoor zorgt dat bedrijven en organisaties die kampen met risico’s op witwassen en terrorismefinanciering maatregelen nemen om deze risico’s in te perken. Maar hoe is deze wet tot stand gekomen? In deze blog zoomen we in op de geschiedenis van de Wwft en hoe deze tot stand is gekomen.
Geschiedenis van de Wwft
In Nederland werd de eerste Wet identificatie bij dienstverlening (Wid) in 1993 aangenomen. De wet hield zich voornamelijk bezig met het identificeren van klanten door aanbieders van financiële diensten. Echter, na de terroristische aanslagen op 11 september 2001 bleek de wet niet voldoende om de risico’s van terrorismefinanciering in te perken. Dit was de aanleiding voor de regering om een comité in te stellen om te onderzoeken hoe Nederland zich beter kon wapenen tegen witwassen en terrorismefinanciering.
Het Comité van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten bracht in 2003 een rapport uit waarin stond dat er een nieuw kader nodig was in Nederland voor de aanpak van witwassen en terrorismefinanciering. Hierop besloot de Nederlandse regering om een nieuwe wet te introduceren die bedrijven en organisaties verplichtte om transacties te monitoren die te maken hebben met witwassen en terrorismefinanciering. Deze nieuwe wet heette de Wet ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme (Wwft).
Sinds de invoering van de Wwft in 2008 zijn er verschillende wijzigingen doorgevoerd. Zo is de Wwft in 2018 vernieuwd en aangescherpt om beter te kunnen omgaan met nieuwe risico’s en bedreigingen. Een van de belangrijkste wijzigingen was dat alle bedrijven en organisaties die vallen onder de Wwft een risicobeoordeling moeten uitvoeren om hun eigen risico op witwassen en terrorismefinanciering vast te stellen. Dit zorgt ervoor dat bedrijven en organisaties die werken met risico’s van witwassen en terrorismefinanciering een gepaste aanpak kunnen hanteren.
In de loop der jaren zijn er vele malen moties ingediend om de wetgeving te verbeteren en nieuwe risico’s beter in de wetgeving op te nemen. Het wetsvoorstel Wet uitbreiding bestuurlijke handhavingsinstrumentarium Wwft uit 2018 is zo een voorbeeld hiervan. Deze wet geeft toezichthouders de mogelijkheid om bestuurlijke sancties op te leggen wanneer bedrijven en organisaties zich niet aan de Wwft houden.
De Wwft is een belangrijke wet die bedrijven en organisaties verplicht tot het nemen van maatregelen om de risico’s op witwassen en terrorismefinanciering te beperken. De wet is tot stand gekomen naar aanleiding van risico’s en bedreigingen van terrorismefinanciering en witwassen die aan het licht kwamen na de aanslagen op 11 september 2001. Sindsdien is de wet aangescherpt en vernieuwd om de toenemende risico’s beter aan te pakken. De invoering van een systeem van risicobeoordeling zorgt ervoor dat bedrijven en organisaties eigen risico’s op witwassen en terrorismefinanciering vaststellen, en deze op juiste wijze aanpakken. De Wwft is een belangrijk instrument voor de Nederlandse overheid om witwassen en terrorismefinanciering te bestrijden, en zal ook in de toekomst een belangrijke rol spelen bij het waarborgen van de integriteit van de financiële sector in Nederland.
